Prima di sera.

 

Schiariscono
I pomeriggi
Lunghi, leggeri.
Il cielo
Velato d’acque
Insegna
Primavera.

Chi —di me
Trema, ora
In quest’attesa?

Quanto profonda e
Nera
Può essere la terra,
In cui è gettata
Di dolore
Tanta radice.